Dziwię się że jeszcze nikt nie napisał tego tematu...

No więc fantasy to moje drugie życie. Czytam, gram, gram, czytam.
Ten świat porwał mnie gdy miałem 10 lat i nadal prawdziwego Ja nie odnaleziono (pewno błąka się gdzieś po Śródziemiu)

Moje ulubine światy to Śródziemie, Azeroth, Faern, Stary Świat (WH) i oczywiście Świat Dysku na czterech słoniach płynących na gwiezdnym żółwiu A'tuinie którego płci jeszcze nie odgadniono... 

Piszcie co lubicie albo czego nie lubicie w fantasy

Proponuję dyskusję: Lepsze jest fantasy polskie czy zagraniczne?
Bez urazy ale ja myślę że zagraniczne, jest ciekawsze i nowocześniejsze zaś połowa polskich autorów nie umie wyjść poza "a gdyby w roku xxxx stało się innaczej to Polska byłaby potęgą / nadal byłyby zabory". Fajnie się to czyta raz, dwa, ale ileż można!?

Dobry pomysł Michał! Też podzielam twoje zdanie odnośnie polskiej fantastyki. Zagraniczną w sumie tylko liznąłem (prawie cały "Świat Dysku", "Patrole" Łukanienki, "Władca Pierścieni", najlepsze książki Neila Gaimana, obecnie "Pieśń Lodu i Ognia"), ale nawet tyle, ile przeczytałem daje mi pewien obraz tego, jak wygląda fantastyka nie pisana przez Polaków. Po pierwsze jest bardzo zróżnicowana, czyta ją się lekko i szybko, jest przemyślana (w wypadku Dysku bardzo zabawna), ja jako czytelnik przywiązuję się w jakiś sposób do bohaterów, którzy nie są tacy "puści" i szablonowi, jak w naszej polskiej  fantasy (no nie licząc Geralta i Pana Jakuba W.).


Michał- A tak w ogóle to kiedy pożyczysz mi te "Legendy"?

W po części się z tobą zgodzę, zwłaszcza jeśli idzie o światy tak duże i przemyślane jak tolkienowski ale...

Wy nie czytaliście takich dzieł jak Achaja (przynajmniej Paweł, nie wiem jak Michał) gdzie świat jest dobrze przemyślany, jest dużo kultur dobrze opisanych i różniących się od siebie, a czytelnik może bardzo łatwo zbliżyć się nie tylko do głównych postaci ale także do pobocznych którzy są ciekawi i interesujący.

Wędrowycz to mówi samo przez sie...

Wiedźmin również...

A Bielawa? Toż to świat idealnie odwzorowany od XV wiecznej europy, z takim mankamentem, że w to co ludzie wierzyli (czarownice, wampiry itd) istnieje naprawdę choć starają się trochę ukryć, a przynajmniej zabijać w ciemnościach.

Nie można mówić że polska fantasy jest złaaa bo i zagraniczne czasem powinny się wstydzić. Czytałem wiele książek w których świat jest po prostu odwzorowany od innej książki.  Albo fabuła jest taki liniowa i nudna że od razu wymiotować się chce. Niestety tytułów nie będę wymieniał bo ich nawet nie zapamiętywałem. Ale książka "Eragon" która jest dosyć ciekawa, jej następniczka "Najstarszy" jest na tym samym schemacie: śmierć kogoś bliskiego, podróż, nauka, przyjazd do sojuszniczego państwa, wielka bitwa, walka z bosem silniejszym od Eragona, i jakieś zakończenia. Po zatym to co wymieniliście to nieliczni autorzy którym mogę znaleźć polskie odpowiedniki np. Pratchett = Sapkowski, ( a nawet Sapkowski jest lepszy) Tolkien = Ziemński itp

Nie możecie od razu odrzucać polskiej fantastyki!

1) Sapkowski to mistrz
2) Nie mówię, że każde polskie fantasy jest "be" a zagraniczne "hura"
3) Pratchett pisze zupełnie innaczej niż Sapkowski
4) "Ziemński" (chyba Ziemiański) też pisze innaczej niż Tolkien a do tego sam uważa że Achaja to... Sci-Fi

PS. Zagraj w Baldurs gate (1) i jeszcze raz przeczytaj "Eragona" :)

Nie grałem w BG I wiem tylko że na końcu walczysz z Sarewokiem, ale z kontekstu wnioskuję że jest ten sam schemat?
Jakbyś mógł mi pożyczyć płytkę do BG byłbym szczęśliwy, ale tylko CD a nie DVD

andramil napisał:

Nie grałem w BG I wiem tylko że na końcu walczysz z Sarewokiem, ale z kontekstu wnioskuję że jest ten sam schemat?

Nie ten sam schemat, autor po prostu zrzyna (BG+smok=Eragon)

andramil napisał:

Jakbyś mógł mi pożyczyć płytkę do BG byłbym szczęśliwy, ale tylko CD a nie DVD

Poproś w szkole to nie zapomnę :)